Η αποστολή

(Η αποστολή)

Μετά έν' άλικο διάλειμμα άλλαζε πάλι ο καιρός, είχαν ασπρίσει οι βουνοκορφές και η Μεσόγειος ολόκληρη έψαχνε για να βρει μια διαφορετική μητέρα. Σαν πρόφερε το "αμήν" ο ιερέας, ο χρόνος είχε γεμίσει κατσαρίδες μεσαιωνικές, τα ουρλιαχτά των λύκων ακουγόταν δυνατά, ένα τεράστιο φεγγάρι κοίταζε βλοσυρά από ψηλά την πολιτεία.

Πριν μία μέρα είχα επιστρέψει απ' το όνειρο, έβλεπα τα παιδιά να μην καταλαβαίνουν τι συνέβαινε και να χαμογελούν - ίσως από συνήθεια. Είχα προλάβει να ελέγξω κήπους, ιπποφορβεία κι όλα τα εξωτερικά δωμάτια των εξωχικών κατοικιών μα τα αγάλματα ήτανε αναρίθμητα και σ' ένα μήνα θα 'φτανε η πιο μεγάλη νύχτα.

Ακολουθούσα την πομπή, ψιθύριζα ένα τροπάριο μοναστηριακό, θα έπρεπε τη γνώση να γλιτώσω και ύστερα ν' αποσυρθώ, διαλέγοντας το πιο απόκρυφο από τα μονοπάτια.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ