ΕΙΣΑΓΩΓΗ
(Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ)
Είναι η μοίρα της ζωής να εξελίσσεται. Όμοια είναι και η μοίρα και του ανθρωπίνου είδους. Και επειδή σ' αυτή την γη, το είδος που τα πάντα εξουσιάζει, είμαστε εμείς οι άνθρωποι, είμαστε και ο πιο σημαντικός παράγοντας εξέλιξης των πάντων. Η τεχνολογική εξέλιξη, πια ωθεί τον άνθρωπο στα όριά του. Ωθεί το ανθρώπινο είδος σε μια επιθυμία για κυριαρχία, που ξεπερνά τα άλλα είδη - στην πράξη, πρόκειται για μια κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο· ή πιο καλά των μαζών σε άλλες μάζες. Μια απάντηση στο γιατί, είναι η αύξηση του πληθυσμού της γης. Μια άλλη, είναι η φύση του ανθρώπου. Μία ακόμη, είναι η τάση, πος γιγάντωση του ανταγωνισμού, στα πάντα (από μια θέση εργασίας, μια σχέση ερωτική, μέχρι την εξασφάλιση, μιας τελευταίας κατοικίας).
Υπάρχουνε κι άλλες απαντήσεις, που θα μπορούσαν να δοθούν και που εκατοντάδες άνθρωποι σοφοί, έχουνε είδη δώσει - δεν θα σταθώ εκεί, γιατί αυτό, που με ενδιαφέρει είναι το "παραπέρα".
Τα κοινά συμφέροντα, είναι το κύριο στοιχείο, που ομαδοποιεί τους ανθρώπους: θέση στην πυραμίδα πλούτου, θέση στην πυραμίδα εξουσίας, συντεχνίες, σχέσεις προσωπικές, κοινές διεκδικήσεις, κοινά προβλήματα, κοινοί εχθροί, κοινοί φόβοι, κοινές εξασφαλίσεις κ.τ.λ.
Και όλα αυτά προσωρινά. Γιατί η εξέλιξη, μπορεί τα πάντα και αλλάζει. Δεν θα σταθώ στις διαπιστώσεις των σοφών, θεωρώντας τες κάτι δεδομένο. Θα σταθώ στην ουσία. Στην ουσία, που είναι πως αλλάζουν συνεχώς οι συμμαχίες στον αγώνα για επιβίωση (όσο περνούν τα χρόνια, αυτή η ροή αλλαγή συμμαχιών, γίνεται όλο και πιο γρήγορη) - εκεί μπορεί να ορισθεί η πιο σημαντική πυραμίδα διαχωρισμού, σε τάξεις των ανθρώπων: η πυραμίδα της δυνάμεως· όπου δύναμη - τα πάντα (νοητική, σωματική, πονηριάς, ευελιξίας. κληρονομιάς - όχι ράτσας, εκεί τα πράγματα περιπλέκονται κι αν γίνει έρευνα πραγματική, σίγουρα θα υπάρξουνε εκπλήξεις). Ουσιαστικά θα έλεγα, αλίμονο στους ανθρώπους με προβλήματα, στους αφελείς, στους αδύναμους, στους φτωχούς, στους ευγενείς... Και σ' όσους η προσωπικότητά τους, περιέχει και πιο πολλά απ' ένα από τα παραπάνω μέσα της.
Ο ανθρωπισμός και το κοινωνικό κράτος, δώσανε κάποιες λύσεις σημαντικές. Ο κομουνισμός, απέτυχε στην πράξη (έως τώρα), όταν η εφαρμογή του πέρασε σε ανθρώπους της κουφής από την πυραμίδα της δυνάμεως (ευέλικτοι, αμοραλιστές, ατομιστές - με την κακή έννοια, γραφειοκράτες, εξουσιαστές. φεουδάρχες ανανήψαντες ...κτλ...)
Είναι λοιπόν θέμα τεράστιο, το πως βρίσκουν εφαρμογή και από ποιους, οι θεωρίες· από τις κομμουνιστικές έως τις λεγόμενες νεοφιλελεύθερες (άλλο πράγμα είναι είναι οι φιλελεύθερες ιδέες φυσικά).
Στον αιώνα, που μας πέρασε, η φιλοσοφία (κάθε μορφής), περνούσε τα πάντα από φίλτρο οικονομικό, ξεχνώντας τ' άλλα φίλτρα, όπως η φύση των ανθρώπων, η ψυχολογία, τα συναισθήματα, η φύση, το απροσδόκητο κ.τ.π. -ένας ακόμη λόγος, για τις αποτυχίες· για να το πω απλά: Πώς να πειστεί ο άνθρωπος, ότι είναι καλό πράγμα η κοινοκτημοσύνη, όταν ένα συναίσθημα φόβου, τον κάνει να τρέμει μην του πάρουνε το σπίτι, σε ένα περιβάλλον "υπαρκτού" σοσιαλισμού ή σε ένα φιλελεύθερο περιβάλλον, πώς να πειστεί ο άνθρωπος για την αξία του "επιχειρείν", όταν φοβάται την ανεργία εάν λείψει το δημόσιο. (Ανεργία, που θα τον βρει - τον βρήκε ήδη, όταν κατέρρευσαν οι ουτοπίες).
Σε ένα αιώνα νέο και στην πιο δύσκολή του την στιγμή, ξεκινώ να σχηματίσω ένα βιβλίο, προσπαθώντας μέσα από κείμενα και από την μεγάλη εμπειρία, που μας κληροδοτεί το παρελθόν, μία φιλοσοφία νέα, που σαν ουσία της θα 'χει την λέξη "εφαρμογή". Την εφαρμογή κάθε σωστής και ικανής να δώσει λύση ιδέας, λαμβάνοντας υπόψη κριτήρια, ύστερα της οικονομίας· κριτήρια, που οι αριθμοί ειν΄ εργαλεία και όχι οι αρχές. Μιας και απ' όσα ζήσαμε η οικονομία, δεν εξαρτά μονάχα, αλλά και εξαρτάται.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου