Φινάλε

(Φινάλε)

Γρήγορη αποδοχή

Φυλάγομαι, βαριέμαι

Φοβάμαι να εκδηλωθώ

Μαμά που είσαι; 

Βρέχει.

Ποιος χάνει;

Ποιος κερδίζει;

Μπάλα, βεβαιώσεις, ανοχές

Κωλόχαρτα γι' αυτούς που κλαίνε

Φωτογραφίες από πρόσφυγες

Εξουσία.

Παύσεις

Πια, λίγα λόγια

Παντού ρουφιάνοι - ύποπτοι

Το ξέρω

Το βρίσκω, το χάνω

Αινίγματα.

Σε βρίζουν

Και τους ακούς

Και τους πιστεύεις

Βλάκα

Ανταποκρίνεσαι

Το μετανιώνεις.

Γελάω

Χιλιάδες όμοιοί σου

Με συντροφεύουν

Μου μιλούν

Με διασκεδάζουν

Φοβάμαι.

Άουσβιτς! Άουσβιτς!

Για την καρέκλα

Για μια καρέκλα

Ξεχαρβαλωμένη

Πρόστυχη

Πουτάνα.

Σέρνομαι

Είμ' ένα φίδι

Σεις είστε θλιβεροί

Εσπερινός

Γυμνά πουλιά

Ταξίδι

Επεισόδια

Φινάλε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

Ότι από το παρελθόν, απογειώνει

(Ότι από το παρελθόν, απογειώνει)

Κίτρινο, κόκκινο:  φθινόπωρο υγρό,

άλλη μια πράξει που αλλάζει το παιχνίδι.

Αμπέλια, κληματίδες, παγιωμένες αποφάσεις,

συμβιβασμοί που έγιναν, 
ταμπούρλα που σημαίνουνε παρέλαση

σε δρόμους που φοβούνται.

Γέλια παιδικά, καταπέλτες

που καρατομούν ανέμελες,

φρικτές και άμυαλα φτιαγμένες εξουσίες.

Μεγάλη Άρκτος, Μικρή Άρκτος

κι η νύχτα άλλο αίμα δεν αντέχει

- φτιάχνει πολλούς αστερισμούς,

στολίζει τις απάτες.

"Κάποιος να με γλιτώσει" λες,

"κάποιος να μεταβάλλει τη ζωή".

"Δόξα στην πίστη" σου απαντά

η πρώτη εξουσία.

"Δόξα στην ποίηση" σου απαντά

μία τρεμάμενη και ταπεινή φωνή.

Ψάχνεις σε τρεις εγκυκλοπαίδειες

- αλλάζει ξαφνικά της νύχτας η ματιά

και ο αιώνας σου δεν έχει πλέον

ουδεμία σημασία.

Δεν δίνεις σημασία και εσύ

στην άγρια βροχή που ξεκινά

κι αρχίζεις ν' αγωνίζεσαι σκληρά

για να ξεθάψεις από μέσα σου

ότι από το παρελθόν, απογειώνει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

Καμιά αμφιβολία

(Καμιά αμφιβολία)

Λαός που βλέπει ότι θέλει - κι όπως το θέλει ακριβώς. Γιατί; Δεν υπάρχουν πια γιατί, ούτε και πώς, μόνο πολύπλοκες δικιολογίες.
Αρχή μιας εβδομάδας. Άλλη μία αρχή, άλλη μια μάχη να βρεθούν καινούρια γεγονότα - δεν σταματάνε οι γεννήσεις και είν' νωρίς (πολύ νωρίς) για χάπια.
Πρωί - πρωί με τζαζ: Μεγάλη έκπληξη - ακόμα έχει ήλιο. Υποσχέσου πως θα μ' αγαπάς· κι αν δεν μου το υποσχεθείς, εγώ δεν θα μιλήσω. Και, γιατί να μιλήσω; Οι στεναγμοί που διαρκούν μοιάζουν με δρόμους ατελείωτους και με αιώνια μαρτύρια αγίων - βλέπετε:  δίχως τα “happy end” των οργασμών, δεν έχει όρια ο χρόνος ούτε στάσεις.
Ακόμα και τα περιστέρια μεγαλώσαν, γίναν τεράστια και απαιτούν - κι όσο να πεις: Χριστούγεννα, οι μάγοι ταξιδεύουν προς τις άλλες αγορές, προς διαφορετικούς χειμώνες, ανέγγιχτους από τις μυρωδιές κι απ' τις αρχαίες ιστορίες.
Τα βλέπω και εγώ τα κρατικά οράματα, ρέστα πια δε ζητώ, ως πολυάσχολος μαυρίζω τις ακρογιαλιές, ως απεργός παίρνω αυτά που δικαιούμαι - ούτως ή άλλως, τα αγαπούσα τότε τα μουσεία, τους χάριζα μεγάλα χρονικά οικόπεδα, που πάει να πει: φοβόμουν.
Κι εκεί που κατοικούν τώρα οι ήρωες, τ' αρχαία χρόνια κατοικούσαν νυχτερίδες και τ' αρωματικά φυτά δεν ξέραν τίποτα για τις μεγάλες θεωρίες. Είναι σαν τα σταυρόλεξα οι μέρες μας και τους πονοκεφάλους που μας έχουν βρει  ή και τις αμαρτίες που στεγάζονται στα κόκκινα υπόγεια, ακολουθούν κι άλλες πολλές βροχές και αρκετοί χειμώνες  - καμιά αμφιβολία: μας κυβερνάνε συντηρητικοί.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

(Μέρη του λόγου)

Μέρη του λόγου, μυστικά, συννεφιασμένη μέρα.

Παρέλαση, θρησκεία κι εξουσία.

Αγάπη, πείσμα, μοναξιά, χατίρια.

Απαριθμήσεις ενοχών, σήμερα άλλαξε

η βροχή πορεία και οι εναπομείναντες συμμαθητές

θα ρθουν τ' απόγευμα ξανά,

θα πιούμε και ουίσκι και καφέ,

θα είμαστ' έτοιμοι για νέες σκανδαλιές,

για νέες αμαρτίες.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

Η νέα εποχή

(Η νέα εποχή)

Καλωσορίσατε στο σήμερα.
Καλωσορίσατε στη βάπτιση του χώρου μας:
πια θα 'μαστε βασίλειο, με ένα βασιλιά,
με μία θάλασσα, και με τεράστια βουνά
που κρύβουν στις σκιές τους αντιδράσεις.
Καλωσορίσατε και τρέξτε να κρυφτείτε.

Πάει καιρός που καταργήθηκαν
οι απογευματινοί χοροί εδώ στην επαρχία.
Ευτυχώς, μπορώ ακόμα να ξεκλέβω κάποια πρωινά,
πικρό να πίνω τον καφέ και ν' αγοράζω ήλιο.

Και γύρω μου σκυλιά - πολλά σκυλιά,
γυμνά, παρατημένα. Από χθες, κάθε απόγευμα
χτυπάνε οι καμπάνες πιο νωρίς:
Καιρός πια να αρχίζουν
να μαθαίνουν την ταπείνωση
και οι θρησκείες.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

Λουκέτα

(Λουκέτα)

Εγωισμός, εγωισμός, εγωισμός...
Κανένα ιερό πουλί δεν περιμένει,
Φεύγουνε όλα προς τα δυτικά,
Προς τα εκεί που έχουν στήσει
Τους σταυρούς των υπερασπιστών,
Αυτών που δεν υπάκουσαν ποτέ
Σε θεωμένους νόμους.

Τα  μολύβια κάτω.
Οι εξετάσεις τέλειωσαν.
Αύριο θα ανοίξουνε
Οι φούρνοι πιο νωρίς
Και τα αποτελέσματα
Είναι προδιαγεγραμμενα.

Εγωισμός, εγωισμός, εγωισμός...
Θα 'ναι και κάποια μαγαζιά κλειστά -
Κλειστά λόγω εγωισμού,
Κλειστά λόγω του ότι
Ξεπουλήσαμε τα πάντα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ