Στον δρόμο της αγάπης

Στον δρόμο της αγάπης

Η νύχτα αλλάζει στους ανθρώπους συναισθήματα.

Είναι διάχυτη η μοναξιά στα πρόσωπα, μισοερωτευμένων κοριτσιών

Που χάσανε μια παρθενιά, χωρίς να καταλάβουν.

Αυτό το κίτρινο το χρώμα, που βάφει θέλοντας και μη

Κάποιες φορές την δύση, είναι ένα παράπονο

Για κάτι που 'γινε νωρίς — πολύ νωρίς

Και χάθηκ' από πάνω του ο πόθος ο μεγάλος.

Η απλοποίηση έχει μια λογική∙ το ίδιο η βιασύνη∙

Φεύγει ο χρόνος μακριά

Κι όποιος να το καταλαβαίνει δεν μπορεί

Γρήγορα πιάνει το μηδέν, στον δρόμο της αγάπης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ