─ Τα άστρα απ' τα δύο αρκουδάκια ─

─ Τα άστρα απ' τα δύο αρκουδάκια ─ 

Σκέψεις ασυνάρτητες, όλο αμφιβολίες.

Ακούω μουσικές της Αραβίας∙

ακούω τα νταούλια

που τα χτυπάνε δυνατά

κάπου αλλού οι θρύλοι.

Βυζαίνει το παιδί της μια γυναίκα νεαρή∙

το αγαπά, είναι δικό της

είναι καταδικό της ─

μια ιδιοκτησία αίματος

που αφορά εκείνη μοναχά

και άλλονε κανένα.

Ύστερα κοιτά ψηλά

να δει αν συνεχίζουνε να της χαμογελούν

τα άστρα απ' τα δύο αρκουδάκια.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ