ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Είναι βιβλία που διαβάζονται σειρά- σειρά και λέξη- λέξη.

Είναι βιβλία που κυλάνε μονομιάς μες το μυαλό.

Τα τελευταία εκατό μέτρα είναι τα δύσκολα,

Οι τελευταίες οι στιγμές, πριν από κει που βρίσκεις την αγάπη.

…

Θέλουν ωραία λόγια να ακούν οι άνθρωποι·

Τους τα λέω.

Θέλουν λόγια αλήθειας να ακούνε οι θεοί.

…

Δυναμώνει κάποτε το φως και οι φάλαγγες των πεινασμένων, χάνουν το όμορφο τοπίο.

Τότε οι τύψεις ζώνουν του Κυρίου το μυαλό,

Γιατί δεν μπόρεσε ποτέ του να θυμώσει

Και άφησε το άδικο να ζει.

…

Μια νύχτα του αιώνα, μια τόση δα στιγμή,

Ένα παραμύθι, που μοναχά εγώ ήξερα να διηγηθώ

Ή ένας τρόπος άλλος, που όλα της ζωής τα μυστικά αλλάζει· αναγέννηση.

Αναγέννηση, ανάγκη, άνθιση!

Ένα λουλούδι όμορφο στην μέση ενός Μάη, ένας ωραίος Άγγελος στην μέρα του Ευαγγελισμού,

Ένας άνθρωπος. Ναι! Ένας άνθρωπος απλά.

…

Τα πουλιά κάθε που χειμωνιάζει, γίνονται πιο μικρά·

Αλλάζει η αρχιτεκτονική του κόσμου όλου.

Την απληστία σου την δείχνω σαν κρυμμένη αρετή.

Στα πλουμιστά ανθρώπων τα κοσμήματα, σου δείχνω ματαιότητα

Κι αν δεν καταλαβαίνεις φίλε ποιητή,

Το όνειρο που έζησες δεν ήταν ο Παράδεισος που περιμένεις.

…

Στην άγρια την δύση της Ευρώπης, όλη η σημασία κρύβεται στην αγορά.

Στην αγορά κάθε ανατολής, στο τέλος κρύβεται η δύση.

Μην εξαπατάσαι, μην οργίζεσαι· μα μάθε.

Μάθε και σαν θα βγεις ξανά στην αγορά φυλάξου.

Πίσω απ’ την στολή του κάθε προφανούς επαναστάτη, κρύβεται ένας Τσάρος.

Ψάξε για το γνήσιο.

…

Για να μπορέσεις να αναγεννηθείς, πρέπει να μάθεις πρώτα να γνωρίζεις.

Σε κάθε γωνιά, σε κάθε μέρος άγνωστο, παραμονεύει και μια τραγωδία· πρόσεχε!

Μετά ο κάμπος είναι ανθισμένος, αρκεί μα ξέρεις ότι ειν’ αυτός που τώρα ψάχνεις.

…

Με βρήκες μόνη μου να είμαι, ψηλά σ’ ένα κρεβάτι ξαπλωμένη, συμβάσεις  να υπογράφω, κάποιου έρωτ’ από κούραση γεμάτο,

Με βρήκες να χορεύω σε ρυθμούς ανατολίτικους, εγώ που τόσα χρόνια έψαχνα την δύση.

Όλα είναι ένας μύθος· να το γνωρίζεις αυτό καλά: «Οι μύθοι, συντηρούν την περηφάνια»

Κι ας κρύβουν πίσω τους την φτώχεια , το ψέμα και την άμυνα στην πρόοδο.

…

Κάπου βόρεια στον πόλεμο του κόκκινου με το λευκό, νίκησε κάποιο μαύρο.

Κάπου σε ένα κόσμο άλλο κυβερνάει ο χρυσός.

Ναι, η ματαιότητα του Μίδα , άρχισε να κυβερνά ξανά φτωχούς ανθρώπους.

…

Κι εγώ στα δείχνω όλα αυτά, ελπίζοντας να αναγεννηθείς, να γίνεις ήρωας- προφήτης.

Υπάρχουν ήρωες όπου δοξάζονται από την πρώτη τους ζωή· το ξέρουν μοναχά οι ίδιοι.

…

Γι αυτό πρώτα να μάθεις ν’ αγαπάς τον εαυτό σου

Κι εγώ θα είμαι για εσένα πάντα δω.

Σαν έρωτας, σαν αναγέννηση και σαν γυναίκα.

Αξίζει η πορεία σου μες την ζωή να είναι αναγέννηση,

Αξίζεις μια ευκαιρία δεύτερη, μια προσπάθεια, μια αγάπη.

AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΡΙΑΔΝΗ