“Παρ' ολ' αυτά”
Αργότερα, βαθύτερα, προκλητικά
Τίποτα τελειότερο από το τελευταίο
Σε σκέφτομαι συχνά -
Νομίζω, ελπίζω, στο τέλος βρίζω
Υπό βροχή
Είν' ευεργετική η άποψη της πόλης.
Κι η άλλη
Με μία κίνηση κορμιού
Μου 'δειξε την καρδιά της -
Το θαύμα, το τραύμα
Ένοχος δίχως αύριο
Σταγόνα μες στο χρόνο.
Μεγάλωσα, δίψασα, έκλαψα
Φορώ μανδύες
Κουρεύω το γκαζόν με την ψιλή -
Στα σκαλοπάτια, στα μονοπάτια
Η ηλικία δεν ξεχνά
Παρ' όλ' αυτά
Ο έρωτας υπάρχει.
Μεγάλωσα, δίψασα, έκλαψα
Βαρέθηκα τις εκδρομές
Το συντριβάνι της πλατείας ατενίζω -
Στις εκλογές και στις συναλλαγές
Η ηλικία δεν ξεχνά
Παρ' όλ' αυτά
Κλείνει τα μάτια της και λιώνω.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου