“Οι απαντήσεις”
Γι' αυτόν που απορρίφτηκε
Γι' αυτόν που έκλαψε, ακούγοντας ένα τραγούδι
Γι' αυτόν που μετανάστευσε
Τούτο εδώ τ' απόγευμα είναι βαρύ
Θ' αργήσει να χτυπήσει η καμπάνα
Και η φωτιά - πάντα φωτιά
Κι οι διασκελισμοί επ' ουδενί δεν είναι έρωτας
Δεν είν' παρών κάθε στιγμή ο κόσμος σου
Είν' η ματιά θολή, είν' η κραυγή μοιραία.
Να δείχνεις, να έχεις, να έχεις ότι δείχνεις:
Τα φύκια απ' τη θάλασσα
Δυο μάτια πράσινα και μελαγχολικά
Ένα κατάμαυρο μολύβι από τα φθηνά
Τα δέντρα, τα ποτάμια σου
Το όνειρο που δεν ξεχνάς:
Στα χέρια σου εν' αρμυρό κορμί
Θάνατος κι έρωτας - κλεψύδρα, κλειδαριά.
Τις απαντήσεις φίλε μου, τις απαντήσεις
Αγάπη και σκλαβιά
Οι απαντήσεις φίλε μου - οι ουτοπίες
Περνούν απ' τις ζωές μας άνθρωποι
Οι απαντήσεις φίλε μου - οι τραγωδίες.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου