Ο βασιλιάς της χρονοπολιτείας

-Ο βασιλιάς της χρονοπολιτείας-

Άυλα ικριώματα σε κεντρικές πλατείες.

Τα έβλεπε και δεν μιλούσε. Πλήθος άγρια άλογα

διέσχιζαν τις κεντρικές οδούς, κι η πολιτεία

νοσταλγούσε μέρες που περάσαν. Ταπεινωμένος

μοίραζε τον εαυτό του σ' ένα πλήθος αδιάφορους

μικροαστούς και έγραφε ποιήματα για μοναξιά,

για θέσεις μη λυτρωτικές και για παλιούς αστερισμούς

που ξέχασε ο ουρανός κι τους θυμούνταν οι τυφλοί

λίγο προτού πεθάνουν.

Κάθε πρωί καθόταν μόνος του σ' ένα προσήλιο παγκάκι,

κάθε απόγευμα δήλωνε στους θεούς την απιστία του

και κάθε βράδυ ανανέωνε την πίστη του στον κόσμο

των ονείρων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ