-Ζεϊμπέκικο- (Ψεύτης φονιάς)

-Ζεϊμπέκικο-

(Ψεύτης φονιάς)

Αγέρας φύσηξε ψυχρός,

καιρός βαρύς και πονηρός

στη λίμνη των θαυμάτων.

Μια πτώση, ένα γεγονός,

ζωής ο δρόμος ο πικρός,

ροή θολών πραγμάτων.

Τον φόνο παραδέχτηκε,

ο δικαστής το δέχτηκε

- μα ήταν ένα ψέμα.

Χειμώνες καλωσόρισε,

τα χελιδόνια γνώρισε,

ψάχνοντας για το τέρμα.

Πορεία άπληστη μετά

σε σίδερα και σε μπετά,

υπομονής πεδίο.

Κι ο ουρανός να μελετά

τα όνειρα και τα φυτά

-ποίηση στο θρανίο.

Ήτανε ψεύτης ο φονιάς,

ήταν καμάρι μιας γενιάς,

ήταν της μοίρας θύμα.

Το λάθος δεν διορθώθηκε,

το πάθος εκτονώθηκε

- τόσο πολύ το κρίμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ