Το απόλυτο ως πυξίδα

Το απόλυτο ως πυξίδα

• Οι καταστάσεις είναι περάσματα σε δρόμους που οδηγούν υποχρεωτικά στο μέλλον όταν τις βιώνουμε στην στιγμή της υπάρξεως τους. Η δημιουργικότητα αποτελεί τρόπο υπερβάσεως των καταστάσεων. Η γνώση του σχετικού της ζωής, των σχέσεων, των υπάρξεων, των ιδεών και των πραγμάτων πρέπει να εντείνει την δημιουργικότητα στο άτομο, καθώς ένα το άτομο βρεθεί στην άβυσσο του ιδεατού απολύτου θα πάψει να υπάρχει, Το απόλυτο είναι όντως κάτι ιδεατό, καθώς αποτελεί απλώς ένα σημείο που λαμβάνεται ως βάση - όχι όμως η ίδια η βάση. Είναι (ας πούμε) ένα σημείο που προσανατολισμού, μα όχι τόπο. Η χρήση, λοιπόν, του απολύτου οφείλει από το άτομο να γίνεται προσανατολιστικά και όχι ως αυτοσκοπός. Σαν να λέμε: "Ξέρω τον δρόμο του Εγώ μου και ταξιδεύω ασφαλώς εντός του" - η δημιουργία του απολύτου είναι απλώς μία δικλίδα ασφαλείας της υπάρξεως αυτού του ταξιδιού· η σχετικότητα είναι το ίδιο το ταξίδι, Ή αλλιώς, το σχετικό είναι η θάλασσα και το απόλυτο είναι η πυξίδα του θαλασσοπόρου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ