Απογευνατινό γκρίζο

(Απογευματινό γκρίζο)

Η περηφάνια αντιτίθεται στην μοναξιά
προτάσσοντας την ποιότητα του Είναι.
Ο ταχυδρόμος έφερε το μήνυμα,
η μητέρα έλειπε, το παρέλαβα εγώ,
η μητέρα ακόμα λείπει – μου λείπει
και κοιτώ τον φάκελό
τον χρόνο μη τολμώντας 
να ανοίξω.
Το φως είναι χαμηλωμένο,
η μουσική κυκλοφορεί αργά
μες στο δωμάτιό μου.
Τα σύννεφα μου κλέβουν την πανσέληνο,
τα χρόνια που περάσαν 
με βυθίζουν σ' σένα βούρκο.
Έχω συνείδηση, έχω ψυχή,
υπήρξα κάποτε υπάκουος
στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους.
Έχω συνείδηση, έχω ψυχή,
βάφω κι ετούτο το απόγευμα
με κάποιου είδους γκρίζο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ