Χρονικές ατασθαλίες

Χρονικές ατασθαλίες 

O πιο "δυνατός" χρόνος που υπάρχει είναι ο ενεστώτας, είναι αυτό που ζούμε. Ακριβώς γιαυτό: επειδή τον ζούμε, τον αισθανόμαστε, υπάρχουμε βιολογικά εντός του. Ένα "αναλυτικό" θαύμα θα μπορούσε να είναι η μετάβαση του ενεστώτα και η ένταξη αυτού στο μέλλον· γιατί εάν ο μέλλοντας συμβολίζει το "άγνωστο", την ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθεί κι ο ενεστώτας, όμως μέσω των αποτελεσμάτων του, που είναι άγνωστα και όχι βιωματικά. Η βίωση του ενεστώτα όμως συνιστά γεγονός τόσο ισχυρό, που τυφλώνει, που δημιουργεί ανάγκες, που δημιουργεί συνέχεια δεσμούς με στιγμές που όμως δεν είναι σίγουρο εάν είναι πραγματικά ιστορικές, ή εάν είναι φενάκες. Αυτό είναι και το πρόβλημα των ιδεολογιών, ή των ιδεολογιοποιήσεων: Ξεφεύγοντας απ' την ελευθερία (χρονική ελευθερία) οι ιδεολογίες οριοθετούνται, σκληραίνουν, γίνονται εργαλεία καθεστώτων.O πιο "δυνατός" χρόνος που υπάρχει είναι ο ενεστώτας, είναι αυτό που ζούμε. Ακριβώς γιαυτό: επειδή τον ζούμε, τον αισθανόμαστε, υπάρχουμε βιολογικά εντός του. Ένα "αναλυτικό" θαύμα θα μπορούσε να είναι η μετάβαση του ενεστώτα και η ένταξη αυτού στο μέλλον· γιατί εάν ο μέλλοντας συμβολίζει το "άγνωστο", την ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθεί κι ο ενεστώτας, όμως μέσω των αποτελεσμάτων του, που είναι άγνωστα και όχι βιωματικά. Η βίωση του ενεστώτα όμως συνιστά γεγονός τόσο ισχυρό, που τυφλώνει, που δημιουργεί ανάγκες, που δημιουργεί συνέχεια δεσμούς με στιγμές που όμως δεν είναι σίγουρο εάν είναι πραγματικά ιστορικές, ή εάν είναι φενάκες. Αυτό είναι και το πρόβλημα των ιδεολογιών, ή των ιδεολογιοποιήσεων: Ξεφεύγοντας απ' την ελευθερία (χρονική ελευθερία) οι ιδεολογίες οριοθετούνται, σκληραίνουν, γίνονται εργαλεία καθεστώτων.

ΑΠΟΣΤΟΛΣΟ ΒΕΡΓΗΣ