ΣΑΝ ΑΝΟΙΞΗ

Τρομαγμένες σκιές

Μέσα σε μια νύχτα

Που ήλθε σαν μια πρόταση

Βγαλμένη από θαύμα.

Οι τοίχοι, η σημαία και ο άνεμος - 

Πίσω απ' το ερειπωμένο μοναστήρι

Ήχοι από εξαϋλωμένα σήμαντρα

Δείχνουν, ότι υπάρχει

Και ζωή κάπου τριγύρω

Ή ειν' ο χειμώνας

Που αποχαιρετά τον κόσμο μας

Κάνοντας χρήση φαντασίας.

Η φωνή ενός κρυμμένου κούκου

Δημιουργεί, ένα καινούριο καλωσόρισμα

Και από ένα μακρινό χωριό

Ακούγονται γκάιντες και νταούλια.

Πάνω εις τα χαλάσματα προβάλλεται

Το όμορφο το πρόσωπο μίας κοπέλας -

Σαν Παναγιά, σαν αγάπη

Σαν μία μοναχά αναπνοή

Σαν άνοιξη.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΟΙΗΣΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ