Ελευθερία και κατανάλωση

Ο ορθολογισμός του σήμερα δεν είναι πραγματικά ορθολογισμός αλλά, είναι μια ψυχρή διατύπωση κανόνων, δίχως συναίσθημα, που διακρίνουν ανθρώπινες ομάδες δια της τιμωρίας, γνωρίζοντας καλά την τάση των κοινωνικών ομάδων στο να κάνουν λάθη. Ο ορθολογισμός του σήμερα έχει γίνει σαρκαστικά κι εμμονικά ρεαλιστικός, γεμάτος με κρετινισμό και μπόλικη υποκρισία. Έχουμε να κάνουμε με βαρβαρότητα; Τα διαρκή απόλυτα διλήμματα, οι πιεσμένοι χρόνοι και οι μεγάλες εξαρτήσεις των υποκειμένων από τα αντικείμενα, εκ - βαρβαρίζουν διαρκώς: νοήματα και κοινωνίες - τις σχέσεις των ανθρώπων δηλαδή, με τον περίγυρό τους.

Ο σύγχρονος κόσμος είναι ένας μονόλογος που περιέχει μόνο κατηγορίες προς τον  κάθε έναν και προς κάθε τι. Ταυτόχρονα, ο σύγχρονος κόσμος γυρεύει εναγωνίως λίγη ελευθερία παραπάνω, να αποκτήσει τον χαμένο ανθρωπισμό, να βρει ισορροπίες. Ελευθερία ή βαρβαρότητα: είναι το δίλημμα του σήμερα, που σημαίνει: την απελευθέρωση κάθε ανθρώπου από την ανάγκη της απολύτου εξαρτήσεως από ολοκληρωτικές δομές (βλέπε: κόμμα, δημόσιο, θρησκευτικό δόγμα, συντεχνία κ.τ.λ.) για να επιβιώσει.

Αν η ταύτιση (κοινωνικά) υποκειμένου - αντικειμένου έχει συνδεθεί με τον ολοκληρωτισμό, η εξάρτηση του υποκειμένου από το αντικείμενο οδηγεί σε τάσεις αυτοκτονικές, λόγω ενός πάθους αοράτου που πηγαίνω - έρχεται, σμιλεύοντας την σχιζοφρένεια της υπερβολικής καταναλώσεως των πάντων· εντέλει και του υποκειμένου.

Η ανάπτυξη (από τα κάτω) του καπιταλισμού βασίζεται στην δημιουργία ονείρων και στην, δι αυτών, παράσυρση των μαζών στην υπέρ - κατανάλωση, σε μέγεθος του φτάνει ως την κρίση - ως την καταστροφή. Γιαυτό, δεν φταίει η ελευθερία - για να δημιουργηθεί κατανάλωση χρειάζεται χειραγώγηση των μαζών και η καθοδήγηση των μελών αυτών στο να καταναλώνουν: σε εποχές ειρήνης αυτό το αναλαμβάνει η διαφήμιση και σε καιρό πολέμου (και τότε υπάρχει κατανάλωση - αυτή: των όπλων και του ανθρώπινου δυναμικού) η προπαγάνδα.

Η ελευθερία περιέχει και την ελευθερία της επιλογής· και την δυνατότητα ακολουθίας που δίδεται στο υποκείμενο· αυτό προ - υποθέτει: παιδεία και ανάπτυξη της αυτονόμου σκέψεως κάθε ανθρώπου. Είναι δύσκολο πράγμα η ελευθερία, και δεν είναι κάτι το συμβολικό που το επικαλούνται κάποιοι για να κρυφτούνε στην πραγματικότητα  πίσω από αυτό, συνεχίζοντας, ταυτόχρονα, να διατηρούν τις υποκριτικές τους θέσεις, αλλά: οι αξίες μας, οι επιλογές μας, η ίδια η ζωή.

Απόστολος Βεργής