-Επάνω στις στροφές του φεγγαριού-
Καθώς τα τζιτζίκια επιστρέφουν, τριγυρνάς
σε φλογισμένες γειτονιές, έχοντας αφημένα τα μαλλιά
ελεύθερα να χύνονται στους ώμους.
Αγάπη κρύβεις στο καλάθι που κρατάς
και κάποια ροδοστάφυλα από
καλό αμπέλι. Δώσε μου δυο κρυφούς ανθούς
από αυτούς που φτιάχνουνε τις βρύσες
των ονείρων, δώσε μου δυο μεσάνυχτα
φτιαγμένα από φίνο καλοκαίρι.
Άσε το άσπρο φουστανάκι σου
στα χέρια του αέρα, άσε το φως
να σκεπαστεί από τα πρώτα χάδια
της γιορτής: Γιορτή είναι ο έρωτας
που έρχεται κάθε φορά που
στρίβει το φεγγάρι.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ