ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Αποτυπώνεται
το δειλινό, σαν μοναξιά
Για
να γραφεί η ποίηση, δεν φτάνουν δύο μάτια
Ολίγοι
υπερήλικες, βαδίζουν προς το πάρκο -
Πίσω
τους κρύβεται, σκληρή κι αμείλικτη
Η
εντολή γνωστού τους ιατρού·
Δυο
ζευγαράκια νεαρά, ψάχνουν τον έρωτα
Για
τ' αποτέλεσμα το τελικό αδιαφορώντας.
Η
θερμότητα, είναι ζωή
Ακόμη
κι αν τα παραδείσια πουλιά απουσιάζουν·
Η
θερμότητα, είναι οι άνθρωποι στους
δρόμους
Είναι
μια μουσική από τα περασμένα -
Μια
μουσική: όμοια σιωπή, όμοια ηρεμία·
Χρώματα
από δύση θεϊκή.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ - ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου