“Η πρώτη η νύχτα”
Εικόνες, σφραγίδες, μικρές υποσχέσεις
Άγια Δώρα που γίνονται σχέσεις
Που λεν ιστορίες για σένα, για μένα
Που σβήνουν κι ανάβουν το φως.
Πουλά κι αγοράζει, εσέ τι σε νοιάζει
Ο κόσμος αλλάζει, ευθείες χαράζει -
Λευκές ιστορίες, κρεβάτια σπαρμένα
Οι λύκοι μιλούν δυνατά.
Κι η νύχτα κι η νύχτα, η πρώτη η νύχτα
Των κάστρων κρατά τα κλειδιά -
Πουλάει, πουλάει, κανείς δε ρωτάει
Να μάθει το χθες, το μετά.
Μιλούν τα κοράκια, κρυώνεις τα βράδια
Οι λίγες μου λέξεις είν' λόγος ν' αντέξεις -
Οδοί, λεωφόροι, χιλιάδες εμπόροι
Αγάπη και άπλετο φως.
Κοιτάζεις φεγγάρι, την κάνεις τη χάρη
Σου μένει η γνώμη, δε λες μια συγνώμη -
Κάπου πηγαίνεις, στο πάλκο ανεβαίνεις
Δε λες το τραγούδι, βολεύεσ' ακόμη.
Κι η νύχτα κι η νύχτα, η πρώτη η νύχτα
Των κάστρων κρατάς τα κλειδιά -
Πουλάει, πουλάει, κανείς δε ρωτάει
Να μάθει το χθες, το μετά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου