Μετά την ομορφιά του σούρουπου, η νύχτα
τιμωρεί αυτούς, που πίστεψαν στο κάτι παραπάνω. Και μην τολμήσει, για καλοκαίρι
να μιλήσει, αφού ο χρόνος, είναι ένας τροχός και η νυχτιά είναι κι αυτή χωρίς
φεγγάρι – ευκαιρίες για τυράννους και στασιαστές ταυτόχρονα, στο να στήσουνε
ένα χορό καινούριο. Είναι σαφές, ότι η κόλαση της γης, γυρεύει, ανάμεσα στους
ευσεβείς τα θαύματά της. Κανείς δεν
ξέρει, το τι θα βρούνε επιστρέφοντας τα χελιδόνια. Σίγουρα όμως η πόλη της ανατολής,
δεν θα υπάρχει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου