(Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ)

(Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ)

Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ, απόψε ταξιδεύω,

ειν' η πραγματικότητα γυμνή - το σώμα της χαζεύω.

Μάζες βυσσοδομούν το κόκκινο το χρώμα,

νάρκισσοι παίζουν θέατρο κι εσύ πεινάς ακόμα.

Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ, απόψε ταξιδεύω,

ειν' η πραγματικότητα νεκρή και πλέον δεν πιστεύω.

Άνθρωποι που φορούν φτερά, πετούν και με ελέγχουν,

αλλάζουν χίλια χρώματα, το αίμα μου γυρεύουν.

Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ, απόψε ταξιδεύω,

του δείχνω τους μικροαστούς - μαζί του τότε κλαίω,

Ο χρόνος κρύβει το μετά, οι άνθρωποι τα δώρα,

οι τάξεις μεταλλάσσονται κι ακολουθούν το τώρα.

Στην κόλαση παρέα με τον Μαρξ, απόψε ταξιδεύω,

εκείνος μπύρες με κερνά κι εγώ του μαγειρεύω.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ