ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

H εσωτερική πραγματικότητα και η πραγματικότητα του παρατηρητή είναι δυο καταστάσεις υπαρκτές, σχετικές, ταυτόχρονες κι αντιμαχόμενες. Η εσωτερική πραγματικότητα αλλοιώνεται από την ασάφεια του "πάθους". Η πραγματικότητα του παρατηρητή αλλοιώνεται από την ασάφεια της αποστάσεως του ιδίου από το γεγονός. Παρόλα αυτά, και οι δυο πραγματικότητες αναφέρονται στην ίδια αλήθεια. Και στις δυο περιπτώσεις πρωτεύοντα ρόλο παίζει το "φαντασιακό". Εσωτερικά το "φαντασιακό" λειτουργεί (λόγω του πάθους) σαν μια ανάγκη διαφοροποιήσεως της αλήθειας. Κατά την παρατήρηση το "φαντασιακό" λειτουργεί ως "πόθος" του παρατηρητή, ή σαν συμπλήρωση "κενών αντιλήψεως που υπάρχουν από την ίδια την κατάσταση (π.χ.: ο χώρος ενός παρατηρούμενου λόφου που τον κρύβει ο όγκος ενός δέντρου και δεν είναι ορατός στον παρατηρητή - τι γίνεται ακριβώς σε εκείνο το σημείο ο παρατηρητής δεν ξέρει· εικάζει απλώς λαμβάνοντας υπόψιν του: το γύρω περιβάλλον των σημείων με τα οποία δεν μπορεί να έρθει σε επαφή, χρησιμοποιεί δε και την εμπειρία του από την "ιστορία" παρόμοιων παρατηρήσεων που έκανε κατά το παρελθόν). Το γεγονός, λοιπόν, της πραγματικότητας είναι κάτι πολύπλοκο, κι αν δεν γίνεται η πρέπουσα ανάλυση των παραμέτρων της υπάρχει κίνδυνος να ορισθεί μονοσημάντως - να ορισθεί δηλαδή εντελώς υποκειμενικά, με τις περισσότερες των πιθανοτήτων να ορισθεί λάθος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ