― Το
πάτωμα, το πάτωμα, το πάτωμα ―
Έκρυψε
κάτω από το πάτωμα της κάμαρας
Τις
δυσκολίες της ζωής
Κ'
ύστερα άρχισε να θυμιατίζει βλαστημώντας
–
Γελώντας
δε ταυτόχρονα
Γιατί
για 'κείνον δυσκολίες δεν υπήρχαν
Στη
ζωή
Μα
κάτω απ' το πάτωμα
(Το
πάτωμα, το πάτωμα, το πάτωμα).
Μέχρι
να ρθει η μέρα – η στιγμή
Να
φτάσουνε στην γειτονιά οι αετοί
Να
σπάσουνε το πάτωμα
(
Το πάτωμα, το πάτωμα, το πάτωμα)∙
Και
τότε;
"Μακάριοι
οι
ταπεινοί τη
καρδία
Ότι
αυτοί τον
Θεόν όψονται!"
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου