ΓΙΑ
ΜΙΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ
Το
φόρεμα της το μακρύ, ήταν μια αρχοντιά,
στα φτωχικά μου μάτια. Θα 'θελα να 'μουνα
κοντά της - να περπατούσαμε μαζί,
γυρεύοντας, μία βροχή καινούρια. Θα
'θελα να της ήμουνα πιστός πραγματικός
- να 'γραφα για εκείνη μοναχά, και να της
τραγουδούσα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: Ο ΚΑΜΠΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΥΤΕΜΕΝΟΥΣ ΛΟΦΟΥΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου