ΔΥΟ
ΝΕΑΡΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ
Μες
στην υφή έχει κλειστεί το γνήσιο, για
να προστατευτεί από την κόσμο. Δυο νεαρές
κοπέλες περπατούν πάνω στο πεζοδρόμιο.
Ειν' καλοκαίρι, είναι το ντύσιμό τους
κάπως ελαφρύ - σε λίγο θα 'ναι νύχτα και
το ρολόι θα χτυπήσει κάποια ώρα, Οι
νεαρές κοπέλες θα δεχτούν κάποιο φιλί
- μπορεί και να φιλήσουν. Τα δρομολόγια
των τρένων θα συνεχίσουν ασταμάτητα,
να παίζουν ρόλο ίδιο·
τα αυτοκίνητα, θα συνεχίσουν να παρκάρουν
όπου βρουν·
τα νυχτοπούλια θα γελάνε·
οι ν εαρές γυναίκες θα βρεθούν κάπου
αλλού - γυμνές, σ' ένα χορό παράξενο
θανάτου - και πίσω απ' τον θάνατο, μια
άλλη του ζωή·
μια αίσθηση αισιοδοξίας, μια αναπνοή,
κι ύστερα τέρμα. Η επιστροφή στην ομορφιά,
γιαυτές ειν' κάτι δεδομένο, Ναι, τα μάτια
κλείνουν, μου χαμογελούν. Κάτι πρέπει στον κόσμο μας να 'χει αλλάζει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ - ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου