ΟΙΚΟΔΈΣΠΟΙΝΑ
ΜΙΑΣ ΠΡΟΦΑΣΗΣ
Ήταν
το φως του δωματίου της, όλη τη νύχτα
αναμμένο. Κι εκείνη, πάλευε γυμνή να
κρύψει μια ντροπή, μες σε λευκά, μεταξωτά,
κοινόχρηστα σεντόνια. Το πρωί, πάνω στο
στήθος της, ένα μικρό αγόρι κατοικούσε
- κι εκείνη, οικοδέσποινα μιας πρόφασης
ερωτικής και μιας πραγματικής αγάπης.
Εκεί τους βρήκε και η επόμενη βραδιά.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ - ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου