ΣΤΆΣΗ

ΣΤΆΣΗ

Κι όπως ένα απόγευμα αλλάζει

Μέσα από το πέρασμα

Που κάνει ένα σύννεφο

Πάνω από την πόλη

Αρχίζουν να χτυπούν πιο δυνατά

Ανθρώπινες καρδιές, μα και καμπάνες·

Πιο δυνατά και πιο νωρίς.

Υπάρξεως και Διαφάνειας, γωνία...

Νέας ζωής, ευθεία...

Κλάματος νεογνού, αγωνία...

Μεσημεριού και Αναπαύσεως· στάση.

AΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΣΥΝΝΕΦΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ