Μνημόσυνα
σε μέρη
Που
κάποτε τελείωσε η ιστορία -
Απογοητεύσεις
ανθρώπων, που αγωνίστηκαν
Κατά
παντός μορφής και χρέους τυραννίας.
Ένα
είδος μιας μεταμόρφωσης
Κι
ο χρόνος ταξιδεύει χωρίς δάκρυα
Χωρίς
πιστεύω, χωρίς μία δεσπόζουσα ιδεολογία
-
Τα
κοινά συμφέροντα, υπέρ πάντων
Άλλωστε,
όποιος δεν γνώρισε την ανεργία
Δεν
μπορεί τίποτα να γνωρίζει.
Αχ,
πως βαρέθηκα να μηδενίζω
Τα
πάντα, που μου μάθαν να μισώ -
Ύστερα
βέβαια μετανιώνω
Αλλά
τι να το κάνεις το δίκιο
Όταν
έχουν περάσει οι στιγμές.
Ο
χειμώνας πέρασε και ήταν ελαφρύς
Οι
δεσποτάδες δημιουργούνε τάματα καινούρια
-
Ωχ!
Μάνα μου!
Τα
μάτια μου, έχουν να δουν
Ακόμη
στην ζωή˙ πολλά!
AΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΟΙΗΣΗ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου