Τρομαγμένες
σκιές
Μέσα
σε μια νύχτα
Που
ήλθε σαν μια πρόταση
Βγαλμένη
από θαύμα.
Οι τοίχοι, η σημαία και ο άνεμος -
Πίσω
απ' το ερειπωμένο μοναστήρι
Ήχοι
από εξαϋλωμένα σήμαντρα
Δείχνουν,
ότι υπάρχει
Και
ζωή κάπου τριγύρω
Ή
ειν' ο χειμώνας
Που
αποχαιρετά τον κόσμο μας
Κάνοντας
χρήση φαντασίας.
Η
φωνή ενός κρυμμένου κούκου
Δημιουργεί,
ένα καινούριο καλωσόρισμα
Και
από ένα μακρινό χωριό
Ακούγονται
γκάιντες και νταούλια.
Πάνω
εις τα χαλάσματα προβάλλεται
Το
όμορφο το πρόσωπο μίας κοπέλας -
Σαν
Παναγιά, σαν αγάπη
Σαν
μία μοναχά αναπνοή
Σαν
άνοιξη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΟΙΗΣΗ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου