(Ενώ τα μαγαζιά είναι κλειστά)

(Ενώ τα μαγαζιά είναι κλειστά)

Πίσω είναι οι αμαρτίες·

είναι ο χρόνος της γραπτής περιγραφής

ενός μεσημεριού από τα περασμένα.

Υπάρχουν δέντρα που 'χουνε ως στολίδια

τα λουλούδια που αναλογούν

στην ύπαρξή τους,

και η αγάπη επιμένει

να επανέρχεται στο κέντρο του μυαλού

επιβραβεύοντας ωραίες αναμνήσεις,

Τρέχουν ταχύτατα τα όνειρα,

μας (συν τω χρόνω) επανέρχονται

μαζί με το χαμόγελο

και την μελαγχολία.

Πίσω μας ειν' ο έρωτας,

είναι οι παραλίες τις οποίες διασχίσαμε

πιασμένοι χέρι - χέρι,

είναι τα σύννεφα που ατενίσαμε

να τρέχουνε στον ουρανό

τον ήλιο κυνηγώντας,

είναι ο θάνατος που ξεπεράσαμε

τελειώνοντας μια σχέση.

Και τώρα,

στην ύστερη του τέλους εποχή

κοιτάζω τα κλειστά τα μαγαζιά

και περιμένω ν' αντικρίσω

την μορφή σου στο φεγγάρι.

AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ